در مقدمه زیارت اول از زیارات مطلقه امام حسین (ع) گذشت که وقتی راوی از امام صادق (ع) می‌پرسد: فدایت شوم بسیار می‌شود که یادی از امام حسین (ع) می‌کنم در آن هنگام چه بگویم؟ فرمود: سه مرتبه بگو «صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ» که سلام به آن حضرت از دور و نزدیک به او می‌رسد.


سوال

+کسی که امکان رفتن به زیارت ندارد، چه باید بکند؟ چگونه اسامی جاماندگان از زیارت امام حسین علیه السلام در دفتر زائران اربعین ثبت شود؟

پاسخ

ایام اربعین قافله عاشقان حضرت اباعبدالله (ع) فوج فوج به زیارت حریم مطهرشان می‌روند،‌ آنهایی که جا مانده‌اند، با شوق زیارت و عدم امکان شرکت در این دریای خروشان، بی‌تابی‌شان بیشتر می‌شود. برای زیارت حضرت سیدالشهدا (ع) فضیلت‌های زیادی نقل شده است. اما به جهت فضیلت برخی از زمان‌ها، به زیارت امام حسین (ع) سفارش بیشتری شده است، مثل زیارت در روز اربعین. امام حسن عسکری (ع) یکی از پنج نشانه مومن را زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین ذکر می‌کنند. تأکید بر زیارت امام حسین (ع) هم صرفا یک مستحب همانند سایر مستحبات نیست. بلکه تأکید بر زیارت امام حسین (ع) آنقدر زیارت است که امام صادق (ع) به یکی از اصحاب که در زیارت امام حسین (ع) کوتاهی می‌کرد، فرمودند: «ای‌ سدیر چقدر شما به حسین علیه السلام جفا می‌کنید»!

این نهیب امام صادق (ع) تنها مختص شیعیان متمول نیست. امام صادق (ع) فرمودند: «سزاوار است که شخص توانگر سالی دو مرتبه و انسان تهی‌دست سالی یک بار به زیارت امام حسین (ع) برود». پس تهی‌دستی هم از زیارت امام حسین (ع) رفع تکلیف نمی‌کند. اما گاهی برخی مشکلات، شاید قابل توجیه باشند و در برهه خاصی از زمان به هیچ صورت رفتن به زیارت امام حسین (ع) امکان‌پذیر نباشد. اما این روزها که قافله عاشقان حضرت اباعبدالله (ع) فوج فوج به زیارت حریم مطهرشان می‌روند،‌ آنهایی که جا مانده‌اند، شوق زیارت و عدم امکان شرکت در این دریای خروشان، بی‌تابی‌شان را بیشتر می‌کند.

+کسی که امکان رفتن به زیارت ندارد، چه باید بکند؟

سدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر! آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می‌کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می‌کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر ماه زیارت می‌کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال زیارت می‌کنید؟ عرض کردم: گاهی زیارت می‌کنیم. فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا می‏‌کنید! آیا نمی‌دانی خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موی و خا‌ک‌آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه می‌کنند و قبر او را زیارت می‌کنند و خسته نمی‌شوند؟ ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی‌سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟ عرض کردم: بین ما و قبر او فرسنگ‌ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان بگیر و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ». اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می‌شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره است. سدیر گفت: گاهی می‌شد که در یک ماه بیش از ۲۰ بار این کار را انجام می‌دادم.[1] همچنین در مقدمه زیارت اول از زیارات مطلقه امام حسین (ع) گذشت که وقتی راوی از امام صادق (ع) می‌پرسد: فدایت شوم بسیار می‌شود که یادی از امام حسین (ع) می‌کنم در آن هنگام چه بگویم؟ فرمود: سه مرتبه بگو «صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ» که سلام به آن حضرت از دور و نزدیک به او می‌رسد.[2]

+هر شب امام حسین (ع) را زیارت کنید

مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می‌نویسد: به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اول چنین نقل کرده است: ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می‌رفتم؛ اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می‌کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، این مرد زیاد به زیارت من می‌آمد، اما دیگر نمی‌آید. رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده‌ای؟ عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی‌کنم، ولیکن ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است. برای همین به زیارت نمی‌روم. فرمود: هر شب بر بام خانه‌ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:

«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أُمِّکَ وَ أَخِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَی الْأَئِمَّهِ مِنْ بَنِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَهِ السَّاکِبَهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَهِ الرَّاتِبَهِ، لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً، وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً، وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ. السَّلَامُ عَلَی أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ، السَّلَامُ عَلَی أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ، السَّلَامُ عَلَی مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ، وَ مَعَادِنِ حِکْمَهِ اللَّهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّ اللَّهِ، وَ حَمَلَهِ کِتَابِ اللَّهِ، وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ». پس آنچه می‌خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می‌شود.[3]

پی نوشت ها

[1] کامل ‏الزیارات، صفحه ۲۸۷ / بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحه ۳۶۵

[2] کافی، جلد ۴، صفحه ۵۷۵، حدیث ۲ / وسائل الشیعه، جلد۱۴، صفحه ۴۹۴

[3] بحارالانوار، جلد ۱۰۱، صفحه ۳۷۵-۳۷۶




منبع : سایت حوزه